Figen Yıldırım CİVAN / Köşe Yazarı

Gücün Yeterse

Ağladığıma bakıp ta sakın üzülme, 
Bırak gözyaşlarımı silmeyi. 
Artık çoktan unuttum gülmeyi, 
Gücün yeterse kahkahalara boğ beni. 

Şevkatle okşanmadı benim saçlarım, 
İçtenlikle öpülmedi dudaklarım, 
Aşkı tatmadım,geçip gitti yıllarım, 
Gücün yeterse candan sev beni. 

Yaşayamadım güzel bir tek gün, 
Gönlüm artık sevdalara küskün, 
Bir gün rastlarsan bana perişan ve üzgün, 
Gücün yeterse tut ellerimden benim. 

Yaşadığım bu dünyayı anlayamadım 
Bitti ömrüm şansı yakalayamadım. 
Her yerde bir avuç mutluluk aradım 
Gücün yeterse kalbime gir benim. 

Bir sevda alıp gitti anılarımı 
Köreldim,yitirdim artık duygularımı 
Bırak yanaklarımı,bırak dudaklarımı 
Gücün yeterse yüreğimden öp benim. 
Figen Yıldırım 1/2/2010