Figen Yıldırım CİVAN / Köşe Yazarı

KiRAZ Ağacındaki Namus

22 Aralık 2009 Salı 23:40

harikaliman@hotmail.com

KiRAZ Ağacındaki Namus

Ahşap kapısının önündeki
Sığındığı,
Dert ortağı olduğu,
Sırtını dayadığı,
Tek ağaçtı o…

Narin, pembe avuçlarının içinden
Bir uğur böceği gibi kanatlanan,
Kocasından sonraki tek canlıydı
Konuşamasa da…

Bir sabah vaktinde
Kurumuştu…
Susuzluktan mı?
Sevgisizlikten mi?
Kendisi de neden kuruduğunu
Bilemiyordu…
Kurumuştu işte…
Her ne kadar gözyaşlarıyla sulasa da…

Namuslarını astılar ya kiraz ağacına
Yeşillensin diye kuru dalları…

Sürükleyerek dışarı çıkarırken
Kimisi saçından asıldı,
Kimisi ayağını çekiştirdi,
Kimileri de etini sıktı…
Tekmeler atarak
Sıcak yatağın koynundan
Alıp götürüverdiler
Sonbaharın bir şafak vaktinde…

Namuslarını astılar ya kiraz ağacına
Baharda çiçek açsın diye kuru dalları…

Dışarıda;
Yuhalayan kadınlar
Taş atan erkekler
Ellerindeki asayı havaya kaldıran yaşlılar…
Nedensiz ve cahilce çığlık çığlığa
Tıpkı ana babaları gibi sevinçten
Kirli sarı dişleri görünerek
Bağrışan çocukları mı dersiniz…

Namuslarını astılar ya kiraz ağacına
Kırmızı meyvelerini versin diye kuru dalları…

Yalnız yaşayan kadınların kaderi mi?
Yoksa onların gece kapısına dayananlar mı?
Ya da er’lerini tertemiz, apak gören hemcinsleri mi?
Veya kadını şeytan görenler mi?
Hangisi derseniz deyin işte…

Nihayetinde,
Namuslarını astılar ya kiraz ağacına
Günahlarını affetsin diye kuru dalları…

Dedikodu dersen kendilerindeydi
Salyası akan koca ise altlarında
Sünepe adamları koyunlarındaydı
Namus mu? ...
Oooo! ... Mangalda kül bırakmayanların
Bacaklarının arasındaydı, her ne kadar
Yüreklerinde namus kavramını bilmeseler de…

Namuslarını astılar ya kiraz ağacına
Serçeler konsun diye yeşil-kuru dallarına…

Birlikte geldiler, bir şafak vaktinde
Birlikte bitirdiler başladıkları işi…
Tek harekette ilmeği geçirmek kalmıştı
Kanatlı kapıda biriken azgın insanlara
Onu da bir çırpıda yapıvermişlerdi…

Namuslarını astılar ya kiraz ağacına
Kuşlar şakırdasın diye yeşil-kuru dallarında…

Kendi kendisini mi kirletmişti
Yoksa onlar elbirliğiyle mi becermişti
Nihayetinde amaçlarına ulaştılar ya
Namuslu görünen namussuzlar…

Namuslarını astılar ya kiraz ağacına
Yeşillendikçe yeşillensin diye kuru dalları…

Sahi kurtarmışlar mıydı dersiniz?
Olmayan namuslarını?

Kim bilir, başka bir kurban bulana kadar
Belki de kurtarmışlardır
Kiraz ağacına astıkları namuslarını…

Ta ki başka bir namussuz bulana kadar! …

NE DERSİNİZ?
KURTARMIŞLAR MIDIR?

ibrahim Mutlu

Bu yazı toplam 749 defa okunmuştur.

Yazarın tüm yazıları için tıklayınız.