Mustafa ÇAKIR / Köşe Yazarı

Değerli okuyucularıma bir sürpriz yapmak istedim. Hep ciddi konular yazdım, galiba biraz sıkıcı olmaya başladım diye düşünerek, bu gün farklı bir konuya değinmek istedim. Çünkü   MİLLİ PRODÜKTİVİTE Merkezinden bir zamanlar Yüksek idarecilik eğitimi almıştım. Kulakları çınlasın şimdilerde profesör olan o zamanların genç ve iddialı bir psikiyatri hocası olan sevgili hocam  prf. Üstün DÖKMEN bize şöyle derdi. Arkadaşlar toplum içinde bulunduğunuz sürece diyalog kaçınılmazdır. Mutlaka sizde bu diyalogun içinde olacaksınız. Eğer kendiniz ve savunduğunuz konuyu etkili kılmak istiyorsanız. Ne kendiniz nede muhatabınızı bıktırmayın. Baktınız konu uzun anlattıklarınız önemli herkesin anlamsını istiyorsanız araya bir nükte sıkıştırmalısınız, derdi. Bu bahsi çok iyi anlamak istiyorsanız. Süleyman DEMİREL ’i iyi takip edin o bu işi çok çok iyi yapanlardandır, derdi.

Bende bundan esinlenerek bu gün farklı bir konuyu temas edeceğim.  2004 yılında SİİRT ‘de görev yaparken bir ramazan ayıydı herkes bana bekar diye evine yemeğe davet ediyordu. Bir gün bende misafirhanede iftar yemeği vermeye karar verdim. Çok iyi bir güveç yemeği yapacaktım. İnternet üzerinden araştırma yaparken, İngiltere^de 1890 yılında yayınlanmış bir yemek kitabının ön sözü çok dikkatimi çekmişti. Bunu Türkçeye çevirerek aynen yayınlamak istiyorum. Çünkü günümüzde evlilikler hüzünle ve çok kısa zamanda bitirilmeye başladı. Nice ümitler, nice idealler bir bir sönüp gidiyor. Bu hastalık her geçen gün aile yapımıza kemirir oldu. Bu sebeple gençlerimize nasihat içeriği taşıyan bu önsözün herkes için lazım olduğunu düşünüyorum. Nu nedenle konunun Başlık ve içeriği aynen Şöyleydi :

KOCA PİŞİRME REHBERİ  :

            Kocaların çoğu pişirilme sürecinde “yanlış işlem” gördüklerinden yumuşaklıklarını ve iyi niyetlerini kaybederek bozulurlar. Gerçek odur ki, bazı kadınlar onları sıcak suda haşlayarak, bazıları ilgisizlikleri ile dondurarak, bazıları da basıp, ezip turşusunu kurarak ve yine kimileri de savurganca harcayarak bozulmalarına neden olurlar.

            HEPSİ YUMUŞAK OLMAZ !

            Özenilerek hazırlanan her kocanın iyi ve yumuşak olacağı söylenemez. Ancak iyi pişirilenin gerçekten tadına doyum olmaz. Koca seçiminde ne lüferin  alımındaki gümüş pırıltısı, ne barbunyanın altın yaldız  görünümü geçerlidir. Bunun için çarşı pazar dolaşmaya da gerek yoktur. Genellikle en iyileri kapınızın önüne gelenlerdir.

            SEÇİMİ KENDİNİZ YAPIN  !

            Beğeninin kişisel olduğunu düşünerek koca seçimini yalnızca kendiniz yapınız. Kendiniz sabırla pişiremeyecekseniz almaktan vazgeçiniz.

            Kocayı pişirmek için en iyisi porselen bir kap ise de, elinizde toprak çanaktan başkası yoksa özenle kullanıldığında aynı işi görebilir. Kocalar da karides ve ıstakoz gibi canlı pişirilirler.

            Bazen pişerken tencerenin dışına taşıp yanabilir yada kenarları sertleşerek kabuk tutabilirler. Onları tencerelerinde tutmak için “görev duygusu” adlı zayıf iplikten çok “huzur” adlı sağlam sicimle bağlanmalıdır.

            ÖPÜCÜK ŞEKERİ KONUR !

            Sevgi, sıcaklık ve neşeden oluşan sürekli bir ateş yakılır. Kişiliğinde uygun bir ısıya ayarlanarak, ateşe oturtulur. Köpürerek taşması halinde kaygılanılmamalıdır. Pek çoğu iyice pişinceye kadar sık sık köpürebilir.

            Özellikle sirke ve karabiber yerine tatlıcıların “öpücük” adı altında sattıkları şekerden biraz konulabilir. Tadına bakarken hoşgörü, iyimserlik ve neşe benzeri baharattan birer tutam katmanız önerilir.

            SİNDİRİMİ KOLAY OLUR  !

            Ancak bunlar diğer baharatlar gibi azar azar ve dikkatlice kullanılmalıdır. Fazla yayılmasını ve kabın dibine oturarak işe yaramaz hale gelmesini önlemek için arada bir hafifçe karıştırılmalıdır. Kıvama geldiğini anlamamak olanaksızdır. Böyle pişirildiği zaman sindirilmesi kolay olacaktır. Dikkatsizlik nedeniyle ev ateşini soğutmazsanız, bozulmadan istediğiniz süre dayanır. Bu yolla hazırlanmış koca, bir ömür boyunca tadını korur.

www.aydinozel.com  Köşe Yazarı Mustafa ÇAKIR