Cemal Aydın ÖZPOLAT / Köşe Yazarı

Bir gün rahmetli Valimiz Recep Yazıcıoğlu’yla makamında sohbet ediyorduk.

Vali Yazıcıoğlu başından geçen ve kendisini çok etkileyen bir olaydan söz etti;

“Devlet memurluğumun ilk yıllarıydı. Kaymakamlık yaptığım bir ilçede Kaymakamlıktaki odamdan çıktığım esnada bir vatandaşın elleri cebinde, başında şapkasıyla Kaymakamlık binasına girdiğini gördüm. Büyük bir hiddetle adama doğru yürüdüm;

• Sen nereye girdiğini sanıyorsun. Burası dingonun ahırı mı?

dedikten sonra

• Ellerini cebinden, şapkanı da başından çıkart. Bir devlet dairesinden içeriye saygılı bir şekilde gireceksin.

Dedim. Adam, ellerini cebinden çıkartıp başındaki şapkasını eline alarak şaşkın bir vaziyette;

• Ben Almanya’dan izinli olarak memleketime gelmiştim. Nüfusta bir işim vardı da…

Ben hiçbir şey söylemeden arkamı döndüm ve tekrar odama girdim.

Daha sonraki günlerde zaman zaman bu olay aklıma geldiğinde hem bu davranışımdan dolayı üzüldüm hem de bu olayın beni çok etkilediğini fark ettim. Biz insanların şekliyle ilgilenirken, batılı ülkeler insanların kafa yapısıyla ilgileniyordu.

Oysa devlete saygı ne insanların kafasındaki şapkayla ne de bir kamu dairesine girerken elleri cebinde olmasıyla ölçülmemeliydi.”

Daha sonra Vali Yazıcıoğlu bana doğru döndü;

“Başkan, bu statükocu tavırlardan devlet kendisini kurtarmalı. Devlet şekilci olmamalı. İnsana insan gibi değer vermeli.” dedikten sonra “İşte o zaman Mustafa Kemal’in ideallerini gerçekleştirebilecek bir devlet yapısına sahip oluruz.” Dedi.

Vali Yazıcıoğlu o bildiğimiz üslubu ile bunları bana anlatmıştı.

Bugün bakıyorum da kamu yöneticilerimiz hala o statükocu tavır içerisindeler. Devlet yönetiminde o şekilcilik hala hakim.

Vatandaşımız da devletin bu yönetim biçimini kabullenmiş bir vaziyette.

Bir devlet dairesine yazdığımız dilekçede dahi ‘arz ederim’ sözcüğü yazılması bunun açık bir kanıtı değil mi?

Bırakınız Valilikleri, Kaymakamlıkları bizim seçtiğimiz bir Belediye Başkanının odasına dahi ellerimiz cebimizde girebilme şansımız var mı?

Bırakınız onu o bizim seçtiğimiz Belediye Başkanlarına rahatlıkla ulaşabilme fırsatını kaç vatandaşımız yakalayabilmekte?

Bugün Büyükşehir Daire Başkanının normal görevini yapmasından dolayı Facebooklarda, Twitterlarda teşekkür mesajlarını okuyunca kendi kendime güldüm.

Vatandaşımızın hala ellerini cebine sokamadığını, başına da şapkasını giyemediğini anladım.

Devlet yönetim biçimimizle ve demokrasi anlayışımızla ileri gitmek bir yana yerimizde bile sayamıyoruz.

Unutmayalım ki esas olan insanların kılık kıyafetleri, davranış biçimleri değil, kafa yapıları olmalı.

Cemal Aydın ÖZPOLAT – AydınÖzel Gazetesi

                      Genel Koordinatör